forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Tryniecka
brak poświadczeń w dostępnych nam źródłach historycznych
od nazwy własnej
odimienne Tryniec-(s)ki, od n. os. Tryni-ec, Trzyni-ec (: n. os. Tryna, Trzyna, od ap. tryny 'okruchy ziół suchych', trzyny 'odpadki ze zboża, zmłóconego w młockarni' SGPK)
derywowane
z sufiksem Tryniec-(s)ki < n. os. Tryniec, Trzyniec, z suf. -ski, na wzór nazwisk odmiejsowych