MANUSZEWSKI

Ogólna liczba: 380

Kobiety: 203

Mężczyźni: 177

Ranga: 14962

Województwa
  1. POMORSKIE / 199
  2. KUJAWSKO-POMORSKIE / 54
  3. WIELKOPOLSKIE / 33
  4. ZACHODNIOPOMORSKIE / 25
  5. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 24
  6. MAZOWIECKIE / 12
  7. LUBELSKIE / 11
  8. OPOLSKIE / 11
  9. DOLNOŚLĄSKIE / 8
  10. ŚLĄSKIE / 3
Powiaty:
  1. STAROGARDZKI / 68
  2. TCZEWSKI / 61
  3. ELBLĄG / 24
  4. GNIEŹNIEŃSKI / 24
  5. GDYNIA / 20
  6. BYDGOSZCZ / 17
  7. GDAŃSKI / 14
  8. KARTUSKI / 12
  9. KRAŚNICKI / 11
  10. POLICKI / 11
  11. ŻNIŃSKI / 10
  12. GDAŃSK / 9
  13. BYDGOSKI / 8
  14. SŁAWIEŃSKI / 8
  15. NAMYSŁOWSKI / 8
  16. SZCZECIN / 6
Gminy:
  1. TCZEW / 43
  2. SMĘTOWO GRANICZNE / 33
  3. M. ELBLĄG / 24
  4. GNIEZNO / 24
  5. M. GDYNIA / 20
  6. SKÓRCZ / 18
  7. PELPLIN / 17
  8. M. BYDGOSZCZ / 17
  9. STAROGARD GDAŃSKI / 14
  10. POLICE / 11
  11. PRUSZCZ GDAŃSKI / 10
  12. DZIERZKOWICE / 9
  13. M. GDAŃSK / 9
  14. KARTUZY / 8
  15. POSTOMINO / 8
  16. JANOWIEC WIELKOPOLSKI / 7

forma żeńska równa formalnie męskiej: Manuszewski

forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Manuszewska

  • Manuszewski RymNPol II 64

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Manusz-ewski, od n. os. Manusz, (: n. os. Man, skrócenie od wschodniosłow. im. Maniło (: hebr, immanu'el 'Bóg z nami', łac. Emmanuel, stukr. Manoił, ICh) lub od starop. im. złożonego Mano-mir (: prasłow. *maniti (sę) 'zwodzić', pol. mamić 'oszukiwać, mylić' Sstp, manić 'zwodzić, łudzić' SW), lub od niem. n. os. Mann (: stwniem. man 'człowiek, mężczyzna' ) NGerm

  • derywowane
    • z sufiksem
      Manusz-ewski < n. os. Manusz, z suf. -ewski w funkcji strukturalnej

Poza granicami Polski takze w formie adaptacji graficznej Manuschewski.

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 2001/ tom: II