BINCZYK

Ogólna liczba: 177

Kobiety: 87

Mężczyźni: 90

Ranga: 25749

Województwa
  1. POMORSKIE / 78
  2. ŚLĄSKIE / 60
  3. WIELKOPOLSKIE / 19
  4. DOLNOŚLĄSKIE / 6
  5. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 5
  6. ŁÓDZKIE / 4
  7. MAŁOPOLSKIE / 3
  8. KUJAWSKO-POMORSKIE / 1
  9. PODKARPACKIE / 1
Powiaty:
  1. BYTOWSKI / 56
  2. WODZISŁAWSKI / 16
  3. CZŁUCHOWSKI / 13
  4. OBORNICKI / 7
  5. CHORZÓW / 6
  6. CZĘSTOCHOWA / 6
  7. KALISZ / 6
  8. LUBIŃSKI / 5
  9. KATOWICE / 5
  10. PLESZEWSKI / 5
  11. KOŚCIERSKI / 5
  12. TYCHY / 4
  13. ŁÓDŹ / 4
  14. CHOJNICKI / 4
  15. RYBNIK / 3
  16. RACIBORSKI / 3
Gminy:
  1. LIPNICA / 24
  2. BYTÓW / 19
  3. MIASTKO / 12
  4. WODZISŁAW ŚLĄSKI / 9
  5. KOCZAŁA / 8
  6. RADLIN / 7
  7. ROGOŹNO / 7
  8. M. CHORZÓW / 6
  9. M. CZĘSTOCHOWA / 6
  10. M. KALISZ / 6
  11. RUDNA / 5
  12. DZIEMIANY / 5
  13. M. KATOWICE / 5
  14. GOŁUCHÓW / 5
  15. M. TYCHY / 4
  16. CHOJNICE / 4

forma żeńska równa formalnie męskiej: Binczyk

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Binczykowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Binczykówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Binczyk RymNPol I 36

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Bincz-yk, od n. os. Bin-ek lub Bin-ko, od n. os. Bien, Bień, zdrobnienie im. chrześcijańskiego Benedykt, por. łac. cognomen Benedictus (: łac. benedictus 'błogosławiony'), lub im. biblijnego Bienijamin (:hebr. ben jamin 'syn prawicy, syn szczęścia' ) NCh, NJud .

  • derywowane
    • z sufiksem
      Bincz-yk < n. os. Binek, Binko lub Bin-czyk < n. os. Bin, Bień, Bien; suf. -'yk (rozszerzony -czyk) w funkcji patronimicznej (odojcowskiej) wskazywał na syna Binka lub Bina, Bienia, Bena

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I