GIBAŁA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Gibała

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Gibalina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Gibalanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Gregorius Gibala, pannifex 1494 SSNO VII 65
• Katherina Gybalyna 1494 SSNO VII 65
• Gibała 1537, XVII, XVIII AntrP I 551
• Gibalanka 1630, XVIII AntrP I 551
• Gibalina 1645 AntrP I 551
• Joannes Gibała 1798 GóSan 142

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Gibała, od ap. gibała 'człowiek, mający kołyszący się chód' SGP, por. czas. gibać 'zginać, uginać; przechylać, kołysać' SGP

• niederywowane
Gibała

Gibala

Odmianka graficzna (bez znaku diakrytycznego)

• USA / liczba wystąpień: 253 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/gibala/stats
• Słowacja / liczba wystąpień: 250 / źródło: http://slovniky.juls.savba.sk/?w=Gibala&s=exact&c=9bbe&d=priezviska#
• Czechy / liczba wystąpień: 65 / źródło: https://www.kdejsme.cz/
• Norwegia / liczba wystąpień: 19 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Australia / liczba wystąpień: 9 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/gibala/stats
• Niemcy / liczba wystąpień: 8 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 6 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Gibala
• Belgia / liczba wystąpień: 3 / źródło: https://familienaam.be/Gibala

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Gibala.

• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1984/ tom: VII
• H. Górny, Nazwiska mieszkańców wybranych miejscowości dawnej ziemi sanockiej w świetle interferencji etniczno-językowej (XV-XIX w.) / rok: 2004
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I