DYBA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Dyba

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Dybina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Dybianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Dyba 1566, XVII, XVIII AntrP I 406

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Dyba, od ap. dyba 'kłoda, służąca do zakuwania człowieka' Sstp, SXVI, później gw. 'but o drewnianym spodzie; szczudła; nosidła na wodę' , także 'człowiek ślamazarny' SGP, lub od czas. dybać 'czatować, skradać się' SXVI

• niederywowane
Dyba

• Niemcy / liczba wystąpień: 264 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• USA / liczba wystąpień: 242 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/dyba/stats
• Czechy / liczba wystąpień: 99 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Dyba/hustota/
• Australia / liczba wystąpień: 19 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/dyba/stats
• Francja / liczba wystąpień: 14 / źródło: http://www.journaldesfemmes.com/nom-de-famille/nom/77270/dyba.shtml
• Słowacja / liczba wystąpień: 13 / źródło: http://slovniky.juls.savba.sk/?w=Dyba&s=exact&c=Gbf0&d=priezviska&ie=utf-8&oe=utf-8#
• Norwegia / liczba wystąpień: 13 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Belgia / liczba wystąpień: 8 / źródło: https://familienaam.be/Dyba
• Szwecja / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Dyba

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I