GAŁAN

Ogólna liczba: 1612

Kobiety: 803

Mężczyźni: 809

Ranga: 3543

Województwa
  1. LUBELSKIE / 824
  2. DOLNOŚLĄSKIE / 105
  3. ZACHODNIOPOMORSKIE / 96
  4. MAZOWIECKIE / 88
  5. ŚLĄSKIE / 87
  6. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 73
  7. WIELKOPOLSKIE / 66
  8. POMORSKIE / 62
  9. MAŁOPOLSKIE / 54
  10. PODKARPACKIE / 50
  11. KUJAWSKO-POMORSKIE / 38
  12. OPOLSKIE / 30
  13. LUBUSKIE / 16
  14. ŁÓDZKIE / 15
  15. / 5
  16. PODLASKIE / 5
Powiaty:
  1. ZAMOJSKI / 186
  2. TOMASZOWSKI / 178
  3. HRUBIESZOWSKI / 100
  4. CHEŁMSKI / 87
  5. ZAMOŚĆ / 64
  6. ŚWIDNICKI / 55
  7. CHEŁM / 51
  8. LUBLIN / 49
  9. BRANIEWSKI / 48
  10. BIŁGORAJSKI / 30
  11. KRAKÓW / 28
  12. WŁOCŁAWEK / 26
  13. M.ST.WARSZAWA / 26
  14. CZŁUCHOWSKI / 24
  15. M. WAŁBRZYCH / 21
  16. KRASNOSTAWSKI / 20
Gminy:
  1. KRASNOBRÓD / 86
  2. M. ZAMOŚĆ / 64
  3. TOMASZÓW LUBELSKI / 57
  4. SUSIEC / 51
  5. M. CHEŁM / 51
  6. M. LUBLIN / 49
  7. LELKOWO / 42
  8. HRUBIESZÓW / 41
  9. ZAMOŚĆ / 40
  10. M. KRAKÓW / 28
  11. CHEŁM / 27
  12. KOMARÓW-OSADA / 27
  13. SAWIN / 26
  14. M. WŁOCŁAWEK / 26
  15. UCHANIE / 25
  16. CZŁUCHÓW / 24

forma żeńska równa formalnie męskiej: Gałan

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Gałanowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Gałanówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Gałan 1662 AntrP I 543

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Gałan, od gw. ap. gałan 'człowiek o dużych oczach' SGP
  • od nazwy własnej
    • odimienne
      lub Gał-an, skrócenie od im. Gallus (: n. etn. Gal, łac. Gallus 'pochodzący z Galii'), lub im. Gaulus o niewyjaśnionej etymologii, być może celtyckiej ('Galijczyk' lub 'przybysz, obcy') lub łacińskiej (: łac. cognomen Gallus), pol. Gaweł, ICh

  • derywowane
    • z sufiksem
      Gał-an
  • niederywowane
  • lub Gałan

Galan

Wariant graficzny z -l- w miejsce -ł-

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Galan (bez znaku diakrytycznego), Gallan (z dość regularnym oddaniem –ł- jako –ll-). Mogą one mieć inną motywację.

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I