KLUK

forma żeńska równa formalnie męskiej: Kluk

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Klukowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Klukówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Kluk 1579, XVII, XVIII AntrP II 259
• Joannes Kluk, colonus 1829 NZłot I 243

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Kluk, od gw. ap. kluk 'wołanie kur', 'nieduży chłopiec' MSGP
• od nazwy własnej
  • odimienne
    Kluk, od n. os. Kluka, zob. Kluka

• derywowane
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  Kluk-a < n. os. Kluk
• niederywowane
lub Kluk < gw. ap. kluk

• Niemcy / liczba wystąpień: 1976 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/?name=Kluk
• Czechy / liczba wystąpień: 23 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Kluk/hustota/
• Norwegia / liczba wystąpień: 9 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Dania / liczba wystąpień: 7 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Szwecja / liczba wystąpień: 3 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Kluk

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Kluck.

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nazwisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2011/ tom: I