CZEPIEL

forma żeńska równa formalnie męskiej: Czepiel

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Czepielowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Czepielówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Jacobus Czepel de Smolyn 1413 SSNO I 418
• Czep(i)el 1503, XVII, XVIII AntrP I 334
• Johannes Czepel 1539 GóSan 138

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Czepiel, od ap. czepiel 'nóż, ostrze noża' NAp, gw. czepel 'nóż' SGP, lub od czas. czepielić się 'trzepotać się w piasku (o drobiu)' SGP

• niederywowane
Czepiel

Czepil, Czepel

Czepil - odmianka ze ścieśnieniem samogłoski e (-e- > -i-) w sąsiedztwie spółgłoski półotwartej l, Czepel - wariant bez palatalności p

• USA / liczba wystąpień: 379 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/czepiel/stats
• Australia / liczba wystąpień: 5 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/czepiel/stats
• Norwegia / liczba wystąpień: 5 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Belgia / liczba wystąpień: 5 / źródło: https://familienaam.be/Czepiel
• Niemcy / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Włochy / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.gens.info/italia/it/turismo-viaggi-e-tradizioni-italia#.U_RdCCdpfOA
• Szwecja / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Czepiel

• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1965/ tom: I
• H. Górny, Nazwiska mieszkańców wybranych miejscowości dawnej ziemi sanockiej w świetle interferencji etniczno-językowej (XV-XIX w.) / rok: 2004
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I