KONIECZKO

forma żeńska równa formalnie męskiej: Konieczko

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Konieczkowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Konieczkówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Konieczko 1549, XVII, XVIII AntrP II 276
• Konieczkowa fem. 1564, XVIII AntrP II 276
• Konieczkówna fem. 1626 AntrP II 276
• Michael Konieczko 1806 GóSan 149
• Jakub Konietzko, murarz 1868 NOpol 164
• Johan Konietzko 1887 NOles 67

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Koniecz-ko, od n. os. Koniec, zob. Koniec

• derywowane
• z sufiksem
  Koniecz-ko; suf. -ko w funkcji patronimicznej

Koniecko (zob.), Konietzko

Warianty graficzne

• Niemcy / liczba wystąpień: 1360 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Konieczko
• Słowacja / liczba wystąpień: 1 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=koniecko&c=Kc79&d=priezviska

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Konietzko. Mogą się one odnosić także do nazwiska Koniecko.

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
• H. Górny, Nazwiska mieszkańców wybranych miejscowości dawnej ziemi sanockiej w świetle interferencji etniczno-językowej (XV-XIX w.) / rok: 2004