KIRAGA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Kiraga

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Kirażyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Kirażanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Kiraga 1789 AntrP II 251

• od wyrazu pospolitego
  • inne
    Kir-aga, Kier-aga,
• od nazwy własnej
  • odimienne
    Kir-aga, Kier-aga, od n. os. Kier o niejasnym pochodzeniu, może od im. Cyryl poch. greckiego, wschodniosłow. Kirił, Kiryło, Kuryło (: Kyrillos, od grec. kyrios 'pan, władca' ICh), lub od im. Kirian, używanego w Kościele prawosławnym (: grec, Kyriakos, od grec. kyrios 'pan, władca', kyriakos 'należący do pana' ICh), lub od ap. kier, kir 'sukno śląskie w gorszym gatunku' SXVI, SW

• derywowane
• z sufiksem
  Kir-aga

Kieraga

• Norwegia / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Dania / liczba wystąpień: 3 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Czechy / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Kiraga

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Kiragga.

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II