RUDA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Ruda

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Rudzina, Rudowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Rudzianka

inne: Rudin

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym. Nazwiska odmężowskie z formantem -owa kobiety używają zwyczajowo. Niemiecki sufiks -in (Rud-in) jest odpowiednikiem polskiego suf. -owa.

• Petrus Ruda 1410 SSNO IV 510
• Ruda 1518 AntrP IV 221
• Eva Rudowa 1711 NZłot II 155
• Maria Rudin 1735 GórPow 193
• Ruda 1841, 1888, 1900 GórPow 193
• Franz Ruda 1940 GórPow 193

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Ruda, od ap. ruda 'surowiec mineralny, ruda żelaza; prymitywny zakład hutniczy; kopalnia rudy' Sstp, także 'błoto, bagnisko' SW, SEB

• niederywowane
Ruda

• Niemcy / liczba wystąpień: 632 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Czechy / liczba wystąpień: 199 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Ruda/hustota/
• Szwecja / liczba wystąpień: 119 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Ruda
• Słowacja / liczba wystąpień: 115 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=Ruda&s=exact&c=x21e&cs=&d=priezviska#
• Norwegia / liczba wystąpień: 10 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Dania / liczba wystąpień: 6 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp

• H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1974/ tom: IV
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2013/ tom: IV
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nawisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2012/ tom: II