BARTOSIK

Ogólna liczba: 8408

Kobiety: 4353

Mężczyźni: 4055

Ranga: 462

Województwa
  1. ŁÓDZKIE / 1751
  2. WIELKOPOLSKIE / 1232
  3. ŚLĄSKIE / 977
  4. MAŁOPOLSKIE / 919
  5. DOLNOŚLĄSKIE / 642
  6. MAZOWIECKIE / 538
  7. ZACHODNIOPOMORSKIE / 516
  8. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 474
  9. LUBELSKIE / 387
  10. POMORSKIE / 283
  11. LUBUSKIE / 187
  12. KUJAWSKO-POMORSKIE / 142
  13. OPOLSKIE / 141
  14. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 106
  15. PODKARPACKIE / 92
  16. PODLASKIE / 21
Powiaty:
  1. ŁÓDŹ / 444
  2. KRAKÓW / 290
  3. TURECKI / 282
  4. M.ST.WARSZAWA / 248
  5. CHRZANOWSKI / 244
  6. KOLSKI / 233
  7. BEŁCHATOWSKI / 178
  8. SIERADZKI / 146
  9. KALISKI / 132
  10. WROCŁAW / 127
  11. ZDUŃSKOWOLSKI / 122
  12. KALISZ / 119
  13. KONECKI / 117
  14. SZCZECIN / 97
  15. SOSNOWIEC / 96
  16. ŁASKI / 96
Gminy:
  1. M. KRAKÓW / 290
  2. TRZEBINIA / 161
  3. ŁÓDŹ-BAŁUTY / 145
  4. M. KALISZ / 119
  5. TUREK / 110
  6. ŁÓDŹ-POLESIE / 106
  7. M. SZCZECIN / 97
  8. M. SOSNOWIEC / 96
  9. KOŁO / 95
  10. ZDUŃSKA WOLA / 93
  11. M. DĄBROWA GÓRNICZA / 89
  12. M. JAWORZNO / 87
  13. SIERADZ / 81
  14. M. LUBLIN / 80
  15. ŁÓDŹ-WIDZEW / 79
  16. ŁÓDŹ-GÓRNA / 79

forma żeńska równa formalnie męskiej: Bartosik

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Bartosikowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Bartosikówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Bartosikowa 1640 AntrP I 221
  • Bartosik 1681, XVIII AntrP I 221
  • Bartosik 1682 RymNPol I 21
  • Wilhelmina Bartoschick 1877 NOpol 114

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Bartos-ik, od n. os. Bart-os, Bart-osz, skrócenie od im. . Bartłomiej, imię biblijne pochodzenia aramejskiego (bar-tolmai 'syn Tolmaja'), przejęte do łac. jako Bartholomaeus, por. NCh.

  • derywowane
    • z sufiksem
      Bartos-ik; suf. -ik w funkcji patronimicznej (odojcowskiej) lub deminutywnej

Bartoszyk

Wariant, mający niewielu nosicieli (45) w woj. lubelskim i wielkopolskim, z suf. -yk po spółgłosce funkcjonalnie miękkiej.

Nazwisko notowane w okresie średniopolskim (XVII i XVIII w.) w Małopolsce i na Śląsku AntrP I 221. Poza granicami Polski także w formach adaptacyjnych Bartoschik, Bartoschick.

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I
  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I
  • D. Lech, Nazwy osobowe dziewiętnastowiecznych mieszkańców Opola / rok: 2004