KOBA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Koba

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Kobina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Kobianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Koba RymNPol I 418

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Koba, od ap. koba 'kobyła, klacz' Sstp, lub od ap. kob 'chlew' Sstp, SXVI, lub od prasłow. *koba 'wróżba z lotu ptaka'
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Kob-a, skrócenie od im. biblijnego Jakub (: hebr. Jaaqob 'którego Bóg ochrania, wspiera' ICh)

• derywowane
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  Kob-a
• niederywowane
lub Koba

• Niemcy / liczba wystąpień: 96 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Słowacja / liczba wystąpień: 32 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=Koba&s=exact&c=o0dd&d=priezviska#
• Szwecja / liczba wystąpień: 30 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Koba
• Dania / liczba wystąpień: 26 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Czechy / liczba wystąpień: 6 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Koba/hustota/
• Norwegia / liczba wystąpień: 5 / źródło: http://www.ssb.no/navn

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Kobba.

• ISD: Koba
• por. też DFD: Kobal (tu też inne etymologie)

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I