FURGAŁA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Furgała

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Furgalina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Furgalanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Furgała RymNPol I 207
• Furgalanka 1782 AntrP I 486

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Furg-ała, od czas. furgać 'fruwać, latać', także 'besztać kogoś, wymyślać' SGP

• derywowane
• z sufiksem
  Furg-ała, z suf. -ała w funkcji charakteryzującej

• Francja / liczba wystąpień: 109 / źródło: http://www.journaldesfemmes.com/nom-de-famille/nom/89729/furgala.shtml
• Niemcy / liczba wystąpień: 20 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Norwegia / liczba wystąpień: 15 / źródło: • http://www.ssb.no/navn
• Belgia / liczba wystąpień: 6 / źródło: https://familienaam.be/Furgala
• Australia / liczba wystąpień: 2 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/furgala/stats
• Czechy / liczba wystąpień: 1 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Furgala/hustota/

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Furgala (bez znaku diakrytycznego), Furgalla (z dość regularnym oddaniem –ł- jako –ll-).

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I