MAROŃ

forma żeńska równa formalnie męskiej: Maroń

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Maroniowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Maroniówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Marohn 1942 GórPow 144

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Mar-oń, skrócenie od imion takich jak Marcin (: łac. cognomen Martinus, od nazwy rzymskiego boga wojny Marsa), lub Marek, zob. Marek, lub Marian (: łac. cognomen Marianus, od łac. nomen gentile Marius i przyr. -anus), starop. Marzyjan, ICh

• derywowane
• z sufiksem
  Mar-oń

Maron (zob.)

Wariant graficzny

• Niemcy / liczba wystąpień: 1648 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Dania / liczba wystąpień: 73 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Słowacja / liczba wystąpień: 29 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=maron&s=exact&c=Ff8e&cs=&d=priezviska#
• Czechy / liczba wystąpień: 22 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Maron/hustota/
• Szwecja / liczba wystąpień: 7 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Maron
• Norwegia / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.ssb.no/navn

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Maron (bez znaku diakrytycznego).

• H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992