KUC

Ogólna liczba: 7717

Kobiety: 3938

Mężczyźni: 3779

Ranga: 517

Województwa
  1. ŚLĄSKIE / 1705
  2. MAŁOPOLSKIE / 1154
  3. MAZOWIECKIE / 907
  4. DOLNOŚLĄSKIE / 564
  5. PODKARPACKIE / 459
  6. OPOLSKIE / 420
  7. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 383
  8. ŁÓDZKIE / 373
  9. PODLASKIE / 323
  10. POMORSKIE / 272
  11. ZACHODNIOPOMORSKIE / 270
  12. LUBELSKIE / 243
  13. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 212
  14. WIELKOPOLSKIE / 175
  15. KUJAWSKO-POMORSKIE / 148
  16. LUBUSKIE / 109
Powiaty:
  1. KRAKÓW / 314
  2. KŁOBUCKI / 223
  3. M.ST.WARSZAWA / 209
  4. KRAKOWSKI / 162
  5. KATOWICE / 152
  6. OPOLSKI / 139
  7. SOSNOWIEC / 138
  8. MONIECKI / 115
  9. BIAŁYSTOK / 112
  10. MYŚLENICKI / 102
  11. RADOMSKI / 100
  12. BUSKI / 100
  13. JAROSŁAWSKI / 87
  14. KIELECKI / 87
  15. WIELICKI / 85
  16. WROCŁAW / 84
Gminy:
  1. M. KRAKÓW / 314
  2. M. KATOWICE / 152
  3. M. SOSNOWIEC / 138
  4. M. BIAŁYSTOK / 112
  5. ŚWIĄTNIKI GÓRNE / 84
  6. M. RADOM / 81
  7. MOŃKI / 77
  8. M. BYTOM / 70
  9. M. KIELCE / 66
  10. PRÓSZKÓW / 64
  11. M. MYSŁOWICE / 62
  12. WIELICZKA / 62
  13. M. SZCZECIN / 61
  14. SOKOŁÓW PODLASKI / 61
  15. M. DĄBROWA GÓRNICZA / 59
  16. M. TYCHY / 53

forma żeńska równa formalnie męskiej: Kuc

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Kucowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Kucówna

inne: Kucka

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo. Natomiast nazwiska odmężowskie z formantem -ka znane są w języku mówionym.

  • Kucz de Krzestkovicz 1391 SSNO III 185
  • Nicolaus Kucz 1414 SSNO III 185
  • Honesta Katherina Kuczova konstituit Stanislaum alias Pakala suum in procuratorem ... pro suis causis cum Barbara Chadubczanką 1465 SSNO III 187
  • Kuc(z) 1560, XVII, XVIII AntrP II 307
  • Regina Kucka 1736 NZłot I 277
  • Laboriosorum Casimiri Kuc 1771 NBrań 258
  • George Kutz 1790 NZłot I 277
  • Kuczowa 1799 AntrP II 307
  • Anton Kutz 1837 NOles 75
  • Catharina nata Kuc 1842 NZłot I 277

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Kuc, od czas. kucać 'przysiadać na zgiętych kolanach', także 'kaszlać; chorować, słabować' SW, lub od ap. kuc 'koń małego wzrostu; ktoś małego wzrostu, malec' SW, 'zwierzę bez ogona' SGP
  • pochodzenia obcego
    lub Kuc, od niem. n. os. Kutz, skrócenie od germ. imion złożonych z KUD- w pierwszej części ( germ. człon niejasnego pochodzenia, Gottsch 389), lub niem. derywat od im. Konrad, zob. {sl}Konrad{el}, NGerm

  • derywowane
    • z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
      Kuc-ø < czas. kucać
  • niederywowane
  • Kuc < ap. kuc lub n. os. Kutz

Kutz

Wariant nazwiska z grafią niemiecką

Postaci Kutz zapisane poza granicami Polski mogą być motywowane niem. n. os. Kutz (: Konrad). Niektóre postaci Kuc, notowane poza granicami Polski (np. w Holandii), mogą być adaptacjami nazwisk Kucz i Kuć.

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
  • Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1971/ tom: III
  • P. Złotkowski, Antroponimia historyczna mieszczan i chłopów Brańska i okolic w ujęciu statycznym i dynamicznym / rok: 2017
  • L. B. Sudakiewicz, Słownik nazwisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2011/ tom: I