DZIOBA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Dzioba

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Dziobina, Dziobowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Diobianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym. Formant -owa tworzy także nazwiska odmężowskie, ale kobiety używają je zwyczajowo.

• Dzioba RymNPol I 174
• filius Pauli Dzioba 1660 NZłot I 129
• Paulo Dzioba 1792 NZłot I 129
• Marianna Dziobina de Stawnica 1814 NZłot I 129
• Mariana Dziobowa 1848 NZłot I 129

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Dzioba, od gw. ap. dzioba 'dziób ptasi' SGP, lub od ap. dzioba, dziuba 'dziewczyna', też 'kura, indyczka' SW, NAp, lub od czas. dziubać 'uderzać czymś ostro zakończonym' SXVI. Zob. Dziuba.

• USA / liczba wystąpień: 236 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/dzioba/stats
• Niemcy / liczba wystąpień: 48 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Australia / liczba wystąpień: 28 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/dzioba/stats
• Dania / liczba wystąpień: 3 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Belgia / liczba wystąpień: 3 / źródło: https://familienaam.be/Dzioba
• Słowacja / liczba wystąpień: 1 / źródło: http://slovniky.juls.savba.sk/?w=Dzioba&s=exact&c=2711&d=priezviska&ie=utf-8&oe=utf-8#

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nazwisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2011/ tom: I