KOBUS

Ogólna liczba: 7027

Kobiety: 3570

Mężczyźni: 3457

Ranga: 594

Województwa
  1. MAZOWIECKIE / 1806
  2. ŁÓDZKIE / 779
  3. POMORSKIE / 748
  4. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 731
  5. KUJAWSKO-POMORSKIE / 401
  6. WIELKOPOLSKIE / 376
  7. PODLASKIE / 372
  8. ZACHODNIOPOMORSKIE / 353
  9. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 340
  10. LUBELSKIE / 337
  11. DOLNOŚLĄSKIE / 266
  12. ŚLĄSKIE / 238
  13. LUBUSKIE / 117
  14. MAŁOPOLSKIE / 79
  15. PODKARPACKIE / 48
  16. OPOLSKIE / 36
Powiaty:
  1. M.ST.WARSZAWA / 494
  2. CHOJNICKI / 309
  3. OSTROŁĘCKI / 197
  4. SZCZYCIEŃSKI / 195
  5. PUŁAWSKI / 177
  6. GARWOLIŃSKI / 170
  7. ŁÓDŹ / 154
  8. SIEMIATYCKI / 154
  9. ŁÓDZKI WSCHODNI / 136
  10. BRZEZIŃSKI / 117
  11. OTWOCKI / 109
  12. KIELCE / 96
  13. GDAŃSK / 93
  14. OLSZTYN / 88
  15. KOŚCIERSKI / 85
  16. BIAŁYSTOK / 84
Gminy:
  1. CHOJNICE / 172
  2. MYSZYNIEC / 130
  3. BRUSY / 125
  4. KOLUSZKI / 121
  5. BRZEZINY / 97
  6. M. KIELCE / 96
  7. M. GDAŃSK / 93
  8. M. OLSZTYN / 88
  9. SZCZYTNO / 87
  10. M. BIAŁYSTOK / 84
  11. M. KOSZALIN / 80
  12. KURÓW / 69
  13. SIEMIATYCZE / 69
  14. M. SKIERNIEWICE / 66
  15. PRAGA-POŁUDNIE / 62
  16. ROZOGI / 61

forma żeńska równa formalnie męskiej: Kobus

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Kobusowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Kobusówna

inne: Kobuska

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo. Natomiast nazwiska odmężowskie z formantem -ka znane są w języku mówionym.

  • Regestrum fumale in Cowale ... Cobusz 1494 SSNO VII 108
  • Kobus // Kobusz 1519, XVII, XVIII AntrP II 265
  • Regina Kobuska 1667 NZłot I 247
  • Kobus 1838, 1888 GórPow 108

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Kobus, od ap. kobus 'kobuz, ptak drapieżny z rodziny sokołów' SXVI
  • od nazwy własnej
    • odimienne
      lub Kobus, od im. Jacobus, pol. Jakub (: hebr. Jaaqob 'którego Bóg ochrania, wspiera' ICh)

  • niederywowane
  • Kobus

Kobusz, Kobuz

Odmianki z wariantywną realizacją spółgłoski wygłosowej

Niektóre zapisy Kobus, Kobuss poza granicami Polski, mogą być motywowane imieniem Jakobus.

  • Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1984/ tom: VII
  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
  • H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
  • L. B. Sudakiewicz, Słownik nazwisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2011/ tom: I