LOBA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Loba

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Lobina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Lobianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Loba RymNPol II 39

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Loba, Łoba, od ukr. i białorus. ap. łob 'łeb' , lub od gw. ap. loba 'nazwa podcieni w szczycie chaty' SGP(k) (wsch. Wielkopolska, Kaszubszczyzna). Nazwisko najczęstsze w łódzkiem i poznańskiem, lub od ap. loba 'nagroda w turnieju' SXVI (z niem. Lob)
• pochodzenia obcego
  lub Lob-a, od niem. n. os. Lob (: stwniem. lob 'chwała' NGerm, lub od słowiańskiego luby 'ukochany' Gottsch 409)

• derywowane
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  Lob-a
• niederywowane
lub Loba

• Niemcy / liczba wystąpień: 124 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 10 / źródło: http://www.scb.se/Pages/NameSearch____259432.aspx
• Dania / liczba wystąpień: 5 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Norwegia / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Słowacja / liczba wystąpień: 1 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=loba&s=exact&c=dd4a&cs=&d=priezviska#

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Lobba.

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 2001/ tom: II