GĄGAŁA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Gągała

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Gągalina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Gągalanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Gągała RymNPol I 229
• Gągalanka 1691 AntrP I 548

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Gąg-ała, od gw. ap. gęgała 'człowiek, mówiący przez nos; człowiek, mówiący dużo, bajdurzący' SGP, por. czas. gęgać 'o głosie, wydawanym przez gęsi', także gęgnać 'mówić przez nos' SXVI

• derywowane
• z sufiksem
  Gąg-ała, z suf. -ała w funkcji charakteryzującej
• niederywowane
lub Gagała

Gągala

Wariant graficzny

• Niemcy / liczba wystąpień: 40 / źródło: http://legacy stoepel.net/en/Default.aspx
• Czechy / liczba wystąpień: 19 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Gongala/hustota/
• Norwegia / liczba wystąpień: 11 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Dania / liczba wystąpień: 3 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp

Poza granicami Polski w formie Gagala (bez znaku diakrytycznego), Gongala (oddanie wymowy nazwiska).

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I