JANKE

forma żeńska równa formalnie męskiej: Janke

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Jankowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Jankówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Martin Janke 1774 NZłot I 208
• Johann Janke 1790 GórPow 88
• Xtoph Jahnke 1814 NZłot I 208
• Agnes Janke 1875 NOpol 151

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Janke, zniemczenie nazwiska Janka, zob. Janka, lub Janek, zob. Janek . Nazwisko występuje najczęściej na terenach d. zaboru pruskiego (bydgoskie, gdańskie, katowickie, poznański)

• derywowane
• z sufiksem
  Jan-ke < n. os. Jan, z niem. suf. -ke
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  lub Jank-e < n. os. Janka, Janek

Jahnke, Jenke, Jankie

Jahnke - wariant graficzny z wstawnym -h-, Jenke - odmianka gwarowa ze zmianą Ja- > Je-, Jankie - wariant fonetyczny z palatalnym k

• Niemcy / liczba wystąpień: 22904 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 42 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Janke
• Dania / liczba wystąpień: 31 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Słowacja / liczba wystąpień: 31 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=janke&s=exact&c=efab&d=priezviska#
• Czechy / liczba wystąpień: 12 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Janke/hustota/
• Norwegia / liczba wystąpień: 11 / źródło: http://www.ssb.no/navn

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Jahnke.

• DFD: Janke
• por. ISD: Janko

• H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
• D. Lech, Nazwy osobowe dziewiętnastowiecznych mieszkańców Opola / rok: 2004
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nazwisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2011/ tom: I