STĘPAK

forma żeńska równa formalnie męskiej: Stępak

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Stępakowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Stępakówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Pro homine Nicolao Stapak 1456 SSNO V 207
• Stępak 1604 AntrP V 42
• Stanislaus Stępak 1682 NOles 114

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Stępak, od ap. stępak 'koń chodzący stępa' SW
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Stęp-ak, od n. os. Stępa, zob. Stępa

• derywowane
• z sufiksem
  Stęp-ak < n. os. Stępa, z suf. -ak w funkcji patronimicznej
• niederywowane
lub Stępak < ap. stępak

Stempak (zob.)

Wariant oddający graficznie wymowę samogłoski nosowej ę przed spółgłoską zwartą p

• Słowacja / liczba wystąpień: 20 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=Stempak&s=exact&c=af9e&cs=&d=priezviska#
• Niemcy / liczba wystąpień: 8 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Czechy / liczba wystąpień: 8 / źródło: https://www.kdejsme.cz

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Stepak (bez znaku diakrytycznego), Stempak (oddanie wymowy nazwiska).

• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1977/ tom: V
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2015/ tom: V