KUNDA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Kunda

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Kundzina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Kundzianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Kunda 1630 RymNPol I 490

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Kunda, od gw. ap. konda, kunda 'hultaj, kobieciarz' , 'łazik, włóczęga; pogardliwa nazwa psa' MSGP
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Kun-da, od im. Konrad, zob. Konrad , lub Konda, Kunda,od im. Kunegunda (: stwniem. Kunigund, od germ. *cunja 'dobrze urodzony, szlachetny, królewski' i stwniem. gund 'walka', por. ICh)

• derywowane
• z sufiksem
  Kun-da
• niederywowane
lub Kunda

Konda

Wariant fonetyczny o niskiej frekwencji (7 użytkowników)

• Słowacja / liczba wystąpień: 48 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=kunda&s=exact&c=l66e&cs=&d=priezviska#
• Niemcy / liczba wystąpień: 32 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 21 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Kunda
• Dania / liczba wystąpień: 8 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Norwegia / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.ssb.no/navn

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I