KĘPKA

Ogólna liczba: 5399

Kobiety: 2712

Mężczyźni: 2687

Ranga: 835

Województwa
  1. MAZOWIECKIE / 1913
  2. LUBELSKIE / 819
  3. ŚLĄSKIE / 647
  4. ŁÓDZKIE / 572
  5. MAŁOPOLSKIE / 264
  6. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 241
  7. ZACHODNIOPOMORSKIE / 230
  8. POMORSKIE / 201
  9. DOLNOŚLĄSKIE / 122
  10. LUBUSKIE / 107
  11. WIELKOPOLSKIE / 104
  12. PODKARPACKIE / 64
  13. OPOLSKIE / 39
  14. PODLASKIE / 32
  15. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 31
  16. KUJAWSKO-POMORSKIE / 13
Powiaty:
  1. M.ST.WARSZAWA / 426
  2. GRÓJECKI / 347
  3. GARWOLIŃSKI / 249
  4. RYCKI / 249
  5. ŁÓDZKI WSCHODNI / 213
  6. ŁUKOWSKI / 199
  7. ŻYWIECKI / 162
  8. CHRZANOWSKI / 125
  9. OTWOCKI / 122
  10. RADOM / 115
  11. ŁÓDŹ / 103
  12. LUBELSKI / 98
  13. JAWORZNO / 94
  14. ŁOWICKI / 80
  15. RADOMSKI / 79
  16. PRUSZKOWSKI / 75
Gminy:
  1. RYKI / 194
  2. BŁĘDÓW / 188
  3. BRÓJCE / 138
  4. M. RADOM / 115
  5. M. JAWORZNO / 94
  6. GARWOLIN / 90
  7. TRZEBINIA / 82
  8. KOSZARAWA / 77
  9. MOKOTÓW / 69
  10. ŁUKÓW / 62
  11. M. LUBLIN / 60
  12. ŁOWICZ / 54
  13. PILAWA / 54
  14. OSTRÓDA / 50
  15. GRÓJEC / 47
  16. JELEŚNIA / 46

forma żeńska równa formalnie męskiej: Kępka

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Kępczyna, Kępkowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Kępczanka

inne: Kępczonka (forma gwarowa)

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formanty -anka, -onka tworzą odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym. Natomiast nazwiska z odmężowskim formantem -owa kobiety używają zwyczajowo

  • Cum Nastaga, uxore Nicolai Campka, sculteti de Suliszouicze 1412 SSNO II 568
  • Kępka 1509, XVII, XVIII AntrP II 245
  • Kępczonka 1630 AntrP II 245
  • Kępczanka 1685 AntrP II 245
  • Kępkowa 1695 AntrP II 245

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Kępka, od ap. kępka 'koszałka, rodzaj koszyczka' Sstp, 'skupisko gęsto rosnących roślin; wyspa na rzece lub jeziorze' SXVI
  • od nazwy własnej
    • odimienne
      lub Kęp-ka, od n. os. Kępa, zob. Kępa

  • derywowane
    • z sufiksem
      Kęp-ka < n. os. Kępa, z suf. -ka w funkcji patronimicznej
  • niederywowane
  • lub Kępka < ap. kępka

Kempka (zob.), Kiępka, Kiempka

Warianty oddające graficznie wymowę nosówki ę przed spółgłoską zwartą p oraz ze zmiękczeniem spółgłoski tylnojęzykowej k w nagłosie. Formy Kiępka, Kiempka mają niską frekwencję (odpowiednio 9 poświadczeń w woj. kujawsko-pomorskim i 7 w woj. mazowieckim)

Poza granicami Polski w formach Kepka (bez znaku diakrytycznego) i częściej Kempka (oddanie wymowy nazwiska).

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
  • Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1968/ tom: II