forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Branicka
Gregorius Branitsky, castellanus Radomiensis1444 SSNO I 242
... od Jejmość Pani n<iegdyś> Branickiey, starościney chencinskiej ... 1600-1664 AntrP I 194
Jan Klemens Branicki, marszałek nadworny koronny, starosta bielski1670 AntrP I 194
Catharina de Radivillis Branicka1728 AntrP I 194
... za pośrednictwem ... Jegomości Pana Michała Branickiego1789 AntrP I 193
Branicki1868 GórPow 33
od nazwy własnej
odmiejscowe Branic-(s)ki, od n. m. Branica, rad., gm. Radzanów, sier., gm. Zapolice, bial., gm. Radzyń Podlaski, Branice, wieś, dziś cz. Nowej Huty, krak.
derywowane
z sufiksem Branic-(s)ki < n. m. Branice; suf. -ski wskazywał pierwotnie na pochodzenie z danej miejscowości lub jej posiadanie