BUSZKO

forma żeńska równa formalnie męskiej: Buszko

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Buzkowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Buszkówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Magister Bartholomeus ... prefatus magister Buszco 1404 SSNO I 287
• Buszko 1614 AntrP I 257
• Buszkowa 1617 AntrP I 257
• Buszkówna 1625 AntrP I 257

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Busz-ko, od n. os. Bu-sz ( skrócenie od starop. imion złożonych z Budzi- w pierwszej części, takich jak Budzisław, Budziwoj, NAp).

• derywowane
• z sufiksem
  Busz-ko; suf. -ko w funkcji patronimicznej

• Francja / liczba wystąpień: 97 / źródło: http://www.journaldesfemmes.com/nom-de-famille/nom/34550/buszko.shtml
• Niemcy / liczba wystąpień: 72 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Australia / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/buszko/stats
• Norwegia / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Słowacja / liczba wystąpień: 2 / źródło: http://slovniky.juls.savba.sk/?w=busko&s=exact&c=8e65&d=priezviska&ie=utf-8&oe=utf-8#
• Szwecja / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Buszko

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Buschko.

• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1965/ tom: I
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I