DYDA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Dyda

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Dydzina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Dydzianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Dyda RymNPol I 161

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Dyda, od gw. czas. dydać 'ssać z piersi' , także 'pleść głupstwa, bajdurzyć' SGP

• derywowane
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  Dyd-a

• USA / liczba wystąpień: 169 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/dyda/stats
• Francja / liczba wystąpień: 70 / źródło: http://www.journaldesfemmes.com/nom-de-famille/nom/77277/dyda.shtml
• Niemcy / liczba wystąpień: 16 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Hiszpania / liczba wystąpień: 12 / źródło: http://www.ine.es/apellidos/formGeneral.do?vista=4
• Australia / liczba wystąpień: 8 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/dyda/stats
• Słowacja / liczba wystąpień: 8 / źródło: http://slovniky.juls.savba.sk/?w=Dyda&s=exact&c=xfdf&d=priezviska&ie=utf-8&oe=utf-8#
• Czechy / liczba wystąpień: 3 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Dyda/hustota/
• Wielka Brytania / liczba wystąpień: 1 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/dyda/stats

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I