ANDRYS

forma żeńska równa formalnie męskiej: Andrys

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Andrysowa, Andryszowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Andrysówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Provido Andree Andris, consuli Leopoliensi 1498 SSNO I 51
• Andrysz, Andrys (Andris) 1532, XVII, XVIII AntrP I 138
• Andrys(z)owa 1578, XVII AntrP I 138

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Andr-ys, dawniej Andr-ysz, od im. poch. greckiego Andr(z)ej, greckie Andreas (: andros 'mąż, mężczyzna', też andreios 'mężny, odważny' NCh).

• derywowane
• z sufiksem
  Andr-ys
• niederywowane
lub Andrys < niem. n. os. Andris, Endris (te od im. Andreas)

Andris, Endrys, Andrysz, Jędrys (zob.)

Warianty fonetyczne: odmianki Andris i Endrys, poświadczone historycznie, nie występują współcześnie; Andrysz ma obecnie 42 nosicieli głównie w woj. warmińsko-mazurskim. Imię Andrzej występowało w Polsce od XII w. w różnych postaciach fonetycznych, np. Jędrzej, stąd nazwisko Jędrys.

• Czechy / liczba wystąpień: 117 / źródło: http://www.kdejsme.cz/
• Francja / liczba wystąpień: 96 / źródło: http://www.journaldesfemmes.com/nom-de-famille/
• Niemcy / liczba wystąpień: 64 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 11 / źródło: http://www.scb.se
• Norwegia / liczba wystąpień: 5 / źródło: https://www.ssb.no/en/befolkning/statistikker/navn

• ISD: Andrys

• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1965/ tom: I
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I