BIEŃCZAK

Ogólna liczba: 604

Kobiety: 301

Mężczyźni: 303

Ranga: 9654

Województwa
  1. LUBELSKIE / 176
  2. PODKARPACKIE / 128
  3. MAZOWIECKIE / 71
  4. ZACHODNIOPOMORSKIE / 61
  5. POMORSKIE / 44
  6. ŚLĄSKIE / 35
  7. WIELKOPOLSKIE / 19
  8. OPOLSKIE / 18
  9. ŁÓDZKIE / 17
  10. MAŁOPOLSKIE / 11
  11. DOLNOŚLĄSKIE / 7
  12. KUJAWSKO-POMORSKIE / 6
  13. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 6
  14. PODLASKIE / 3
  15. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 1
  16. LUBUSKIE / 1
Powiaty:
  1. BRZOZOWSKI / 112
  2. RYCKI / 110
  3. M.ST.WARSZAWA / 31
  4. DRAWSKI / 16
  5. LESZNO / 15
  6. SŁUPSKI / 15
  7. GDAŃSK / 14
  8. KRAPKOWICKI / 13
  9. PUŁAWSKI / 12
  10. GRYFICKI / 10
  11. GARWOLIŃSKI / 9
  12. WŁODAWSKI / 9
  13. ŁUKOWSKI / 9
  14. LUBLIN / 8
  15. JASTRZĘBIE-ZDRÓJ / 8
  16. SOSNOWIEC / 8
Gminy:
  1. BRZOZÓW / 110
  2. NOWODWÓR / 37
  3. UŁĘŻ / 30
  4. RYKI / 28
  5. M. LESZNO / 15
  6. M. GDAŃSK / 14
  7. CZAPLINEK / 12
  8. TRZEBIATÓW / 10
  9. HANNA / 9
  10. GOGOLIN / 9
  11. M. JASTRZĘBIE-ZDRÓJ / 8
  12. M. SOSNOWIEC / 8
  13. M. LUBLIN / 8
  14. URSYNÓW / 7
  15. STĘŻYCA / 7
  16. ŚWIDWIN / 7

forma żeńska równa formalnie męskiej: Bieńczak

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Bieńczakowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Bieńczakówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Bieńczak // Bienczak 1645 AntrP I 233

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Bieńcz-ak, od n. os. Bien-iek, Bień-ko (: Bień, zdrobnienie im. chrześcijańskiego Benedykt, por. łac. cognomen Benedictus (: łac. benedictus 'błogosławiony'), lub im. biblijnego Bienijamin (:hebr. ben jamin 'syn prawicy, syn szczęścia' ) NCh, NJud .

  • derywowane
    • z sufiksem
      Bieńcz-ak < n. os. Bieniek, Bieńko lub Bień-czak < n. os. Bień; suf. -ak (rozszerzony -czak) w funkcji patronimicznej (odojcowskiej) wskazywał na syna Bieńka lub Bienia

Bienczak, Benczak

Odmianki bez znaków diakrytycznych, Benczak - wariant z niepalatalnym nagłosowym B-.

Poza granicami Polski w formie Bienczak

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I