ŁUC

forma żeńska równa formalnie męskiej: Łuc

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Łucowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Łucówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• brak poświadczeń w dostępnych nam źródłach historycznych

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Łu-c, Łu-cz, skrócenie od imion Łukasz (: łac. Lucas, o niejasnym pochodzeniu, może spieszczenie łac. imion Lucanus lub Lucius, ICh) lub Łucjan (: łac. Lucianus, od łac. ap. lux 'światło', pol. Lucjan, Łucjan, wschodniosłow. Łukijan, ICh), lub od im. Łucja, starop. Łucyja (: łac. cognomen Lucius, Lucia, od łac. lux 'światło, blask')

• derywowane
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  Łuc-ø

• Niemcy / liczba wystąpień: 35632 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 56 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Luc
• Czechy / liczba wystąpień: 50 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Luc/hustota/
• Słowacja / liczba wystąpień: 16 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=Luc&s=exact&c=D6d0&cs=&d=priezviska#
• Dania / liczba wystąpień: 6 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Norwegia / liczba wystąpień: 6 / źródło: http://www.ssb.no/navn

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Luc (bez znaku diakrytycznego), Lutz (może mieć inną motywację).

• por. też DFD: Lucas