odimienne Andryszcz-ak, od n. os. Andrysz-ek, Andrysz-ko, Andr-ysz, od im. poch. greckiego Andr(z)ej, greckie Andreas (: andros 'mąż, mężczyzna', też andreios 'mężny, odważny' NCh).
derywowane
z sufiksem Andryszcz-ak < n. os. Andryszek lub Andrysz-czak < n. os. Andrysz; suf. '-ak (rozszerzony -czak) w funkcji patronimicznej (odojcowskiej), pierwotnie wskazywał na syna Andryszka lub Andrysza
zob. Jędryszczak
Wariant fonetyczny (imię Andrzej występowało w Polsce od XII w. w różnych postaciach fonetycznych, np. Jędrzej)