ANDRZEJCZUK

forma żeńska równa formalnie męskiej: Andrzejczuk

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Andrzejczukowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Andrzejczukówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Andrzejczuk 1745 AntrP I 138
• Adalberti et Evae Andrzeyczukow 1752 NBrań 140
• Dumazy Andrzejczuk 1843 NBrań 140

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Andrzejcz-uk, od n. os. Andrzej-ek, Andrzej-ko, od im. Andr(z)ej; imię poch. greckiego (:greckie andros 'mąż, mężczyzna', lub andreios 'mężny, odważny'), por. NCh.

• derywowane
• z sufiksem
  Andrzejcz-uk < n. os. Andrzejek lub Andrzej-czuk < n. os. Andrzej; suf. '-uk (rozszerzony -czuk) pierwotnie w funkcji patronimicznej (odojcowskiej), wskazywał na syna Andrzejka lub Andrzeja

Jędrzejczuk, Jendrzejczuk

Warianty fonetyczne (imię Andrzej występowało w Polsce od XII w. w różnych postaciach fonetycznych, np. Jędrzej); odmianka Jendrzejczuk ze zmianą -ę- > -en-

• Niemcy / liczba wystąpień: 8 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Norwegia / liczba wystąpień: 5 / źródło: https://www.ssb.no/en/befolkning/statistikker/navn
• Belgia / liczba wystąpień: 1 / źródło: https://familienaam.be

• por. ISD: Andrzejczak

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I
• P. Złotkowski, Antroponimia historyczna mieszczan i chłopów Brańska i okolic w ujęciu statycznym i dynamicznym / rok: 2017