forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Bartnicka
Albertus Bartniczky, Sacrocinensis castellanus1472 SSNO I 100
Bartnicki1503, XVII, XVIII AntrP I 221
Bartnitzki1867 GórPow 22
od nazwy własnej
odmiejscowe Bartnic-(s)ki, od n. m. Bartniki, ostroł., gm. Przasnysz, por. NOdm
odimienne lub Bartnic-(s)ki, od n. os. Bartnik (od ap. bartnik 'pszczelarz, zajmujący się hodowlą pszczół w barciach leśnych' Sstp, SXVI).
derywowane
z sufiksem Bartnic-(s)ki < n. m. Bartniki (suf. -ski pierwotnie wskazywał na pochodzenie z danej miejscowości lub jej posiadanie) lub od n. os. Bartnik (suf. -ski w funkcji strukturalnej)