BIEGUN

forma żeńska równa formalnie męskiej: Biegun

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Biegunowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Biegunówna

inne: Biegunka

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo. Natomiast nazwiska odmężowskie z formantem -ka znane są w języku mówionym.

• Jacobus Begun 1393 SSNO I 140
• Grajów ... Marcin Biegun (kmieć) 1678 AntrP I 168
• Grajów ... wdowa Jadwiga Biegunka 1678 AntrP I 169

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Biegun, od ap. biegun 'tułacz, włóczęga, hultaj' także 'goniec, posłaniec, biegacz' Sstp, SXVI, por. NAp

• niederywowane
Biegun

Bigun

Odmianka występująca jedynie w woj. podkarpackim (3 nosicieli).

• Niemcy / liczba wystąpień: 40 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Czechy / liczba wystąpień: 31 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Biegun/hustota/
• Hiszpania / liczba wystąpień: 6 / źródło: http://www.ine.es/apellidos/formGeneral.do?vista=4
• Norwegia / liczba wystąpień: 6 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Włochy / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.gens.info/italia/it/turismo-viaggi-e-tradizioni-italia?t=cognomi&cognome=Biegun&x=0&y=0#.XAQDTjGNzIU
• Szwecja / liczba wystąpień: 3 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Biegun

• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1965/ tom: I
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I