BOGUTA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Boguta

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Bogucina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Bogucianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Stanislaw Bogutha de Balicze 1420 SSNO I 205
• Boguta 1560, XVII AntrP I 241
• Stanislaum Boguta 1618 NBrań 151

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Bog-uta, skr. od starop. imion złożonych z Bog- w pierwszej części, lub -bog w drugiej, takich jak Bogdan, Boguchwał, Bogusław, Chwalibog, NAp.

• derywowane
• z sufiksem
  Bog-uta

Bohuta

Bardzo rzadki współcześnie wariant z ukraińskim lub czeskim -h- w miejsce -g-.

• Francja / liczba wystąpień: 129 / źródło: http://www.journaldesfemmes.com/nom-de-famille/nom/24398/boguta.shtml
• Niemcy / liczba wystąpień: 16 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Australia / liczba wystąpień: 3 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/boguta/stats
• Belgia / liczba wystąpień: 3 / źródło: https://familienaam.be/Boguta

• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1965/ tom: I
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I
• P. Złotkowski, Antroponimia historyczna mieszczan i chłopów Brańska i okolic w ujęciu statycznym i dynamicznym / rok: 2017