BUGA

Ogólna liczba: 263

Kobiety: 123

Mężczyźni: 140

Ranga: 20242

Województwa
  1. MAZOWIECKIE / 148
  2. POMORSKIE / 42
  3. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 28
  4. PODKARPACKIE / 22
  5. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 12
  6. WIELKOPOLSKIE / 5
  7. MAŁOPOLSKIE / 4
  8. DOLNOŚLĄSKIE / 1
  9. ŁÓDZKIE / 1
Powiaty:
  1. M.ST.WARSZAWA / 57
  2. MIŃSKI / 43
  3. GDAŃSKI / 32
  4. SKARŻYSKI / 28
  5. LESKI / 19
  6. SIEDLECKI / 13
  7. OLSZTYŃSKI / 11
  8. PIASECZYŃSKI / 9
  9. SIEDLCE / 7
  10. WĘGROWSKI / 6
  11. WOŁOMIŃSKI / 6
  12. KOLSKI / 5
  13. DĄBROWSKI / 4
  14. GDAŃSK / 4
  15. SANOCKI / 3
  16. GRÓJECKI / 3
Gminy:
  1. SKARŻYSKO-KAMIENNA / 28
  2. TRĄBKI WIELKIE / 26
  3. DOBRE / 23
  4. LESKO / 19
  5. MIŃSK MAZOWIECKI / 15
  6. SIEDLCE / 13
  7. PRAGA-POŁUDNIE / 9
  8. DYWITY / 8
  9. PRAGA-PÓŁNOC / 7
  10. TARGÓWEK / 7
  11. M. SIEDLCE / 7
  12. WOLA / 7
  13. GRĘBKÓW / 6
  14. DĄBIE / 5
  15. PIASECZNO / 5
  16. DĄBROWA TARNOWSKA / 4

forma żeńska równa formalnie męskiej: Buga

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Bużyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Bużanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

  • Buga 1660 AntrP I 254

  • pochodzenia obcego
    Buga, od niem. n. os. Buge, Buck , skrócenie od niem. imion złożonych z BURG- w pierwszej części (: stwniem. bergan 'ochraniać, chronić' lub burg 'zamek, gród' NGerm).

  • derywowane
    • z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
      Bug-a

Buge

Wariant z wpływem niemieckim, występuje bardzo rzadko wyłącznie w woj. zachodniopomorskim

Poza granicami Polski także w formie Buge (z -e w miejsce -a).

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I