DEC

forma żeńska równa formalnie męskiej: DEC

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Decowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Decówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Dec RymNPol I 129
• Kmethon(em) ... in Cussenicze ... Decz Iacobum Kuba 1471 SSNO I 466

• od nazwy własnej
  • odimienne
    De-c, skrócenie od n. os. Denis, wschodniosłow. wersja im. Dionizy (: imię poch. greckiego Dionysios 'poświęcony bogu Dionizosowi' ICh). Nazwisko najczęstsze na południowym wschodzie Polski.

• derywowane
• z sufiksem
  De-c

Decz, Detz

Detz - wariant z wpływem grafii niemieckiej

• USA / liczba wystąpień: 955 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/dec/stats
• Francja / liczba wystąpień: 635 / źródło: http://www.journaldesfemmes.com/nom-de-famille/nom/61423/dec.shtml
• Niemcy / liczba wystąpień: 104 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 35 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Dec
• Norwegia / liczba wystąpień: 23 / źródło: https://www.ssb.no/
• Belgia / liczba wystąpień: 22 / źródło: https://familienaam.be/Dec
• Australia / liczba wystąpień: 18 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/dec/stats
• Hiszpania / liczba wystąpień: 17 / źródło: http://www.ine.es/apellidos/formGeneral.do?vista=4
• Holandia / liczba wystąpień: 12 / źródło: https://www.cbgfamilienamen.nl/nfb/detail_naam.php?gba_lcnaam=dec&gba_naam=Dec&nfd_naam=&operator=eq&taal=
• Szwajcaria / liczba wystąpień: 7 / źródło: http://www.verwandt.ch/
• Czechy / liczba wystąpień: 6 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Dec/hustota/
• Dania / liczba wystąpień: 3 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/
• Słowacja / liczba wystąpień: 1 / źródło: http://slovniky.juls.savba.sk/?w=dec&s=exact&c=M0a2&d=priezviska&ie=utf-8&oe=utf-8#

Poza granicami Polski także w formach adaptacyjnych Detz.

• por. też ISD: Dionisio

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1965/ tom: I