DOBRUCKI

Ogólna liczba: 717

Kobiety: 366

Mężczyźni: 351

Ranga: 8193

Województwa
  1. DOLNOŚLĄSKIE / 139
  2. WIELKOPOLSKIE / 101
  3. LUBUSKIE / 85
  4. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 82
  5. ZACHODNIOPOMORSKIE / 65
  6. MAZOWIECKIE / 50
  7. ŚLĄSKIE / 47
  8. OPOLSKIE / 35
  9. PODKARPACKIE / 34
  10. MAŁOPOLSKIE / 30
  11. POMORSKIE / 25
  12. ŁÓDZKIE / 13
  13. KUJAWSKO-POMORSKIE / 7
  14. LUBELSKIE / 4
Powiaty:
  1. STARACHOWICKI / 48
  2. WROCŁAW / 43
  3. WRZESIŃSKI / 36
  4. M.ST.WARSZAWA / 34
  5. ŚREMSKI / 29
  6. ŻARSKI / 28
  7. NOWOSOLSKI / 21
  8. KRAKÓW / 21
  9. ZIELONA GÓRA / 20
  10. SZCZECIN / 17
  11. KIELECKI / 15
  12. MYŚLIBORSKI / 15
  13. ŁÓDŹ / 12
  14. TRZEBNICKI / 12
  15. NYSKI / 12
  16. ZŁOTORYJSKI / 11
Gminy:
  1. WRZEŚNIA / 36
  2. STARACHOWICE / 35
  3. M. KRAKÓW / 21
  4. M. ZIELONA GÓRA / 20
  5. M. SZCZECIN / 17
  6. WROCŁAW-KRZYKI / 17
  7. ŻARY / 17
  8. ŚREM / 15
  9. DOLSK / 14
  10. BODZENTYN / 14
  11. DĘBNO / 12
  12. TRZEBNICA / 12
  13. ZAGRODNO / 11
  14. KOŻUCHÓW / 11
  15. PAWŁÓW / 11
  16. CHOCIANÓW / 11

forma żeńska równa formalnie męskiej: Dobrucki

forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Dobrucka

  • Nobili Stanislao Dobruczski, tenutario de Makownyow 1499 SSNO I 494
  • Dobrucki 1569, XVII, XVIII AntrP I 391

  • od nazwy własnej
    • odmiejscowe
      Dobruc-(s)ki, od n. m. Dobrut, rad., gm. Orońsko

  • derywowane
    • z sufiksem
      Dobruc-(s)ki < n. m. Dobrut; suf. -ski wskazywał pierwotnie na pochodzenie z danej miejscowości lub jej posiadanie

  • Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1965/ tom: I
  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I