DOŁĘGA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Dołęga

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Dołężyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Dołężanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Contra Petrasium Dolanga de Woyszicze 1408 SSNO I 500
• Contra domina Dolenszina, heredem de Galemino 1409 SSNO I 500
• Dołęga 1506, XVII, XVIII AntrP I 393

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Dołęga, od ap. dołęga 'człowiek sprawny, zaradny' SW, 'niedorajda, niedołęga' SGP, NAp
• od nazwy własnej
  • od nazw herbowych
    lub Dołęga, od nazwy herbowej Dołęga, NHer

• niederywowane
Dołęga

• Niemcy / liczba wystąpień: 213 / źródło: http://www.verwandt.de
• Francja / liczba wystąpień: 93 / źródło: http://www.journaldesfemmes.com/nom-de-famille/nom/71459/dolega.shtml
• Australia / liczba wystąpień: 10 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/dolega/stats
• Belgia / liczba wystąpień: 10 / źródło: https://familienaam.be/Drab
• Norwegia / liczba wystąpień: 9 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Szwecja / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Dolega

Poza granicami Polski także w fpmach adaptacji graficznych: Dolega, Dollega (bez znaku diakrytycznego) i fonetycznych: Dolenga (oddaje wymowę samogłoski nosowej ę).

• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1965/ tom: I
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I