DYMEK

Ogólna liczba: 5158

Kobiety: 2598

Mężczyźni: 2560

Ranga: 884

Województwa
  1. MAZOWIECKIE / 983
  2. WIELKOPOLSKIE / 758
  3. MAŁOPOLSKIE / 663
  4. ŚLĄSKIE / 604
  5. PODKARPACKIE / 279
  6. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 275
  7. POMORSKIE / 249
  8. DOLNOŚLĄSKIE / 240
  9. LUBELSKIE / 240
  10. ZACHODNIOPOMORSKIE / 173
  11. KUJAWSKO-POMORSKIE / 163
  12. ŁÓDZKIE / 134
  13. PODLASKIE / 127
  14. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 103
  15. LUBUSKIE / 93
  16. OPOLSKIE / 74
Powiaty:
  1. CZARNKOWSKO-TRZCIANECKI / 327
  2. KRAKÓW / 253
  3. M.ST.WARSZAWA / 220
  4. PŁOCKI / 212
  5. KRAKOWSKI / 150
  6. PŁOCK / 134
  7. POZNAŃ / 113
  8. PRUSZKOWSKI / 81
  9. POZNAŃSKI / 77
  10. RUDA ŚLĄSKA / 72
  11. MIELECKI / 71
  12. KARTUSKI / 66
  13. MYŚLENICKI / 65
  14. GDAŃSK / 64
  15. CHODZIESKI / 63
  16. WIELICKI / 63
Gminy:
  1. M. KRAKÓW / 253
  2. M. PŁOCK / 134
  3. DRAWSKO / 77
  4. M. RUDA ŚLĄSKA / 72
  5. CZARNKÓW / 68
  6. M. GDAŃSK / 64
  7. LUBASZ / 61
  8. MIELEC / 57
  9. CHODZIEŻ / 57
  10. WIELEŃ / 53
  11. SŁOMNIKI / 47
  12. POZNAŃ-STARE MIASTO / 44
  13. M. SOSNOWIEC / 42
  14. EŁK / 42
  15. M. SZCZECIN / 39
  16. M. ZABRZE / 39

forma żeńska równa formalnie męskiej: Dymek

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Dymkowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Dymkówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Kmetho Nicolaus Dimek 1399 SSNO I 545
  • Dymek 1552, XVII, XVIII AntrP I 408
  • Dymkówna 1576, XVII, XVIII AntrP I 408
  • Dymkowa 1587, XVII, XVIII AntrP I 408
  • Christoph Dimke 1818 GórPow 59
  • Bruno Dimke 1929 GórPow 59

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Dymek, od ap. dymek 'zapach', także 'kowal' SW, SGP
  • od nazwy własnej
    • odimienne
      lub Dym-ek, od n. os. Dym (zob.)

  • derywowane
    • z sufiksem
      Możliwe Dym-ek < n. os. Dym; suf. -ek w funkcji patronimicznej lub deminutywnej
  • niederywowane
  • lub Dymek < ap. dymek

Dymke, Dimek, Dimke

Dymke, Dimke - odmianki zniemczone z dniem. suf. -ke. Formy z nagłosowym Di- można interpretować jako warianty n. os. Dymek. Nie można jednak wykluczyć innej motywacji (Dim-ek, Dim-ke < n. os. Dima < ros. im. Dimitrij).

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Dymeck.

  • Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1965/ tom: I
  • H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I