DZIEKAŃSKI

forma żeńska równa formalnie męskiej: Dziekański

forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Dziekańska

• Dziekański 1676, XVIII AntrP I 411

• od wyrazu pospolitego
  • inne
    Dziekański, od przym. dziekański 'należący do dziekana' SXVI
• od nazwy własnej
  • odmiejscowe
    lub Dziekań-ski, od n. m. Dziękonie, biał., gm. Mońki, wersja hiperpoprawna nazwiska Dziekoński (zob.)
  • odimienne
    lub Dziekań-ski, od n. os. Dziekan (zob.)

• derywowane
• z sufiksem
  Dziekań-ski < n. m. Dziękonie, z suf. -ski wskazującym na pochodzenie z danej miejscowości lub jej posiadanie, lub Dziekań-ski < n. os. Dziekan, z suf. -ski, na wzór nazwisk odmiejscowych.
• niederywowane
Możliwe też Dziekański < przym. dziekański

Dziękański (zob.), Dziekoński (zob.)

• Niemcy / liczba wystąpień: 48 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 5 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Dziekanski
• Holandia / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.cbgfamilienamen.nl/nfb/detail_naam.php?gba_lcnaam=dzieka%C5%84ski&gba_naam=Dzieka%C5%84ski&nfd_naam=&operator=eq&taal=
• Australia / liczba wystąpień: 3 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/dziekanski/stats
• Dania / liczba wystąpień: 3 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Dziekanski (bez znaku diakrytycznego).

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I