DZIWISZ

forma żeńska równa formalnie męskiej: Dziwisz

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Dziwiszowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Dziwiszówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Dionisius alias Dzywysz ... de Monyaczkowycze 1497 SSNO I 576
• Zophia Dzywysowa 1541 AntrP I 380
• Districtus Waraczensis ... Niedabil Dzivise, Albertus Dziwis 1576 AntrP I 380
• Sebastianus Dziwisz 1655 AntrP I 380

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Dziw-isz, skrócenie od starop. imion złożonych z Dziw- w pierwszej części, takich jak Dziwi-gor, Dziwi-sław (: dziwić się, dziw Sstp), wtórnie polski odpowiednik im. Dionysius, pol. Dionizy(: greckiego imienia Dionysios 'poświęcony bogu Dionizosowi') ICh

• derywowane
• z sufiksem
  Dziw-isz

Dziwis (zob.)

• Niemcy / liczba wystąpień: 184 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Czechy / liczba wystąpień: 9 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Dziwisz/hustota/
• Holandia / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.cbgfamilienamen.nl/nfb/detail_naam.php?gba_lcnaam=dziwisz&gba_naam=Dziwisz&nfd_naam=&operator=eq&taal=
• Szwecja / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Dziwisz

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Dziwisch.

• ISD: Dziwisz

• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1965/ tom: I
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I