DYBAŁA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Dybała

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Dybalina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Dybalanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Alberto Dybala 1407 SSNO I 543
• Dybała 1520, XVII, XVIII AntrP I 406
• Martino Dybała 1676 NOles 37
• Candida Diballa 1883 NOpol 133
• Düballa 1896 NOles 37

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Dyb-ała, od czas. dybać 'czatować, skradać się' SXVI

• derywowane
• z sufiksem
  Dyb-ała, z suf. -ała w funkcji charakteryzującej

Dybala, Dyballa

Warianty graficzne, najczęstsze na Śląsku

• Niemcy / liczba wystąpień: 824 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• USA / liczba wystąpień: 251 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/dybala/stats
• Słowacja / liczba wystąpień: 17 / źródło: http://slovniky.juls.savba.sk/?w=Dybala&s=exact&c=V5a3&d=priezviska&ie=utf-8&oe=utf-8#
• Australia / liczba wystąpień: 10 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/dybala/stats
• Szwecja / liczba wystąpień: 9 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Dybala
• Czechy / liczba wystąpień: 7 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Dybala/hustota/
• Holandia / liczba wystąpień: 5 / źródło: https://www.cbgfamilienamen.nl/nfb/detail_naam.php?gba_lcnaam=dybala&gba_naam=Dybala&nfd_naam=&operator=eq&taal=
• Dania / liczba wystąpień: 3 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Belgia / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://familienaam.be/Dybala

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Dybala (bez znaku diakrytycznego), Dyballa (z dość regularnym oddaniem -ł- jako -ll).

• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1965/ tom: I
• D. Lech, Nazwy osobowe dziewiętnastowiecznych mieszkańców Opola / rok: 2004
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I