GRZĘDA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Grzęda

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Grzędzina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Grzędzianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Mathias Granda 1447 SSNO II 223
• Grzęda 1521, XVII, XVIII AntrP I 576
• Wojciech Grzęda 1831 GóSan 144
• Grzenda 1856, 1868, 1888 GórPow 82

• od wyrazu pospolitego
  • inne
    Grzęda, od ap. grzęda 'zagon; żerdka dla kur' Sstp, SXVI.

• niederywowane
Grzęda

Grzenda (zob.)

Wariant oddający graficznie wymowę samogłoski ę przed spółgłoską zwartą d

• Niemcy / liczba wystąpień: 72 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Norwegia / liczba wystąpień: 10 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Holandia / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.cbgfamilienamen.nl/nfb/detail_naam.php?gba_lcnaam=grzeda&gba_naam=Grzeda&nfd_naam=&operator=eq&taal=
• Belgia / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://familienaam.be/Grzeda
• Szwecja / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Grzeda
• Czechy / liczba wystąpień: 1 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Grz%C4%99da/hustota/

Poza granicami Polski najczęściej w formie adaptacji graficznej Grzeda (bez znaku diakrytycznego) oraz Grzenda (oddanie wymowy samogłoski ę).

• H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1968/ tom: II
• H. Górny, Nazwiska mieszkańców wybranych miejscowości dawnej ziemi sanockiej w świetle interferencji etniczno-językowej (XV-XIX w.) / rok: 2004
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I