GEMBALA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Gembala

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Gembalina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Gembalanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Gembala RymNPol I 229

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Gemb-ala, od ap. gęba 'twarz; usta' Sstp, SXVI, por. też ap. gębal 'pyskacz' SL, SW

• derywowane
• z sufiksem
  Gemb-ala
• niederywowane
lub Gembal-a

• Niemcy / liczba wystąpień: 448 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• USA / liczba wystąpień: 259 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/gembala/stats
• Francja / liczba wystąpień: 85 / źródło: http://www.journaldesfemmes.com/nom-de-famille/nom/93574/gembala.shtml
• Słowacja / liczba wystąpień: 43 / źródło: http://slovniky.juls.savba.sk/?w=gembala&c=b51d&d=priezviska
• Czechy / liczba wystąpień: 17 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Gembala/hustota/
• Belgia / liczba wystąpień: 11 / źródło: https://familienaam.be/
• Norwegia / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Australia / liczba wystąpień: 2 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/gembala/stats

Poza granicami Polski często w formie adaptacji graficznej Gemballa (z podwojeniem –l-).

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I