GOMUŁA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Gomuła

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Gomulina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Gomulanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Gomuła RymNPol I 252
• et Joanne Gomulla 1767 NZłot I 165

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Gomuła, od ap. gomóła 'kulista bryła czegoś miękkiego' SW, SGP, także 'człowiek gnuśny' SGP

• niederywowane
Gomuła

Gomula, Gomóła, Gomoła (zob.), Gomola (zob.)

Nazwiska o tej samej podstawie w różnej postaci graficznej i graficzno-fonetycznej

• USA / liczba wystąpień: 122 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/gomula/stats
• Niemcy / liczba wystąpień: 32 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Norwegia / liczba wystąpień: 10 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Belgia / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://familienaam.be/Gomula

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Gomula (bez znaku diakrytycznego), Gomulla (z dość regularnym oddaniem –ł- jako –ll-).

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nazwisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2011/ tom: I