HETMAN

forma żeńska równa formalnie męskiej: Hetman

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Hetmanowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Hetmanówna

inne: Hetmanka

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo. Natomiast nazwiska odmężowskie z formantem -ka znane są w języku mówionym.

• Hetman 1593, XVII AntrP II 64
• Hetman 1613 RymNPol I 305
• Hetmanka fem. 1641 AntrP II 64

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Hetman, od ap. hetman 'wódz, dowodzący wojskiem' Sstp, SXVI

• niederywowane
Hetman

Hettman, Hettmann, Hetmann

Warianty z geminatami -tt- i -nn

• Niemcy / liczba wystąpień: 716 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Belgia / liczba wystąpień: 14 / źródło: https://familienaam.be/Hetman
• Norwegia / liczba wystąpień: 14 / źródło: https://www.ssb.no
• Dania / liczba wystąpień: 13 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Hiszpania / liczba wystąpień: 13 / źródło: http://www.ine.es/apellidos/formGeneral.do?vista=4
• Czechy / liczba wystąpień: 7 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Hetman/hustota/
• Włochy / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.gens.info/italia/it/turismo-viaggi-e-tradizioni-italia?t=cognomi&cognome=Hetman&x=0&y=0#.XSmq0kfgrIU

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Hetmann, Hettmann (znacznie częściej)

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II