HINC

Ogólna liczba: 3203

Kobiety: 1561

Mężczyźni: 1642

Ranga: 1637

Województwa
  1. POMORSKIE / 2145
  2. KUJAWSKO-POMORSKIE / 241
  3. WIELKOPOLSKIE / 181
  4. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 174
  5. ZACHODNIOPOMORSKIE / 158
  6. MAZOWIECKIE / 85
  7. DOLNOŚLĄSKIE / 49
  8. ŚLĄSKIE / 30
  9. PODKARPACKIE / 29
  10. PODLASKIE / 25
  11. ŁÓDZKIE / 24
  12. LUBELSKIE / 19
  13. MAŁOPOLSKIE / 16
  14. LUBUSKIE / 14
  15. OPOLSKIE / 7
  16. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 6
Powiaty:
  1. KARTUSKI / 492
  2. WEJHEROWSKI / 282
  3. BYTOWSKI / 280
  4. KOŚCIERSKI / 229
  5. GDAŃSK / 171
  6. STAROGARDZKI / 124
  7. GDYNIA / 118
  8. CHOJNICKI / 89
  9. PUCKI / 83
  10. LĘBORSKI / 82
  11. GDAŃSKI / 69
  12. TORUŃSKI / 55
  13. WĄGROWIECKI / 48
  14. POZNAŃ / 42
  15. M.ST.WARSZAWA / 41
  16. DZIAŁDOWSKI / 39
Gminy:
  1. M. GDAŃSK / 171
  2. KOŚCIERZYNA / 150
  3. KARTUZY / 140
  4. STĘŻYCA / 126
  5. M. GDYNIA / 118
  6. BYTÓW / 96
  7. WEJHEROWO / 91
  8. ŻUKOWO / 90
  9. LUZINO / 80
  10. STAROGARD GDAŃSKI / 75
  11. MIASTKO / 59
  12. PUCK / 58
  13. CHOJNICE / 49
  14. LĘBORK / 48
  15. RUMIA / 47
  16. WĄGROWIEC / 44

forma żeńska równa formalnie męskiej: Hinc

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Hincowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Hincówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Hinc RymNPol I 307
  • Hinc(z) // Hińc(z) (Chinc, Hinz niem., Hintz niem.) 1559, XVII, XVIII AntrP II 65
  • Hintze 1886, 1888 NOles 53

  • pochodzenia obcego
    Hinc, od niem. n. os. Hintz, Hintsch (: stwniem. Hainrich, Heinrich, zlat. Henricus, pol. Henryk, imię bardzo popularne na terenie niemieckim, od germ. *haima, *haimi 'ojczyzna, miejsce zamieszkania' i stwniem. rihhi 'potężny, królewski; bogaty' ICh, NGerm)

  • niederywowane
  • Hinc

Hincz, Hińcz, Chinc, Henc (zob.)

Hincz, Hińcz, Chinc - warianty graficzne, Henc - odmianka ze zmianą fonetyczną -i- > -e- przed n

Poza granicami Polski także w formie Hinz, Hintz.

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II