JANEK

forma żeńska równa formalnie męskiej: Janek

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Jankowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Jankówna

inne: Jankin (forma zgermanizowana)

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Niemiecki sufiks -in (Jank-in) jest odpowiednikiem polskiego suf. -owa.Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Janek, Jenek 1508, XVII AntrP II 108
• Jankowa 1563 AntrP II 109
• Zuzanna Jankin 1774 NZłot I 206
• Agnes Janke 1875 NOpol 151
• Jonek 1886 NOles 56

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Jan-ek, od im. biblijnego pochodzenia hebrajskiego Jan (: hebr. Jeho-chanan 'Jahwe jest łaskawy' ), łac. Ioannes, Iohannes, wschodniosłow. Ioan, Iwan, ICh

• derywowane
• z sufiksem
  Jan-ek; suf. -ek w funkcji deminutywnej

Jonek (zob.)

Wariant z gw. -o- w miejsce ogólnopolskiego -a-

• Niemcy / liczba wystąpień: 1736 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Czechy / liczba wystąpień: 596 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Janek/hustota/
• Słowacja / liczba wystąpień: 535 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=janek&s=exact&c=kbc3&d=priezviska#
• Dania / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Szwecja / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Janek

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Janeck, Jannek, Janneck.

• DFD: Janek
• ISD: Janek

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
• D. Lech, Nazwy osobowe dziewiętnastowiecznych mieszkańców Opola / rok: 2004
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nazwisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2011/ tom: I