JARKA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Jarka

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Jarczyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Jarczanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Piotr Jarka 1563 NBrań 214
• Moyzes Jarka 1616 NBrań 214
• Joanne Jarka 1791 NZłot I 209
• Szymon Jarka 1814 NZłot I 209

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Jarka, od ap. jarka 'jare zboże' SXVI
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Jar-ka, od n. os. Jara, zob. Jara , skrócenie od słowiańskich imion złożonych, takich jak Jaro-gniew, Jaro-mir, Jaro-sław (: przym. jary 'krzepki, jurny', także 'o zbożu sianym na wiosnę' Sstp) , NAp

• derywowane
• z sufiksem
  Jar-ka < n. os. Jara, z suf. -ka w funkcji patronimicznej
• niederywowane
lub Jarka < ap. jarka

• Czechy / liczba wystąpień: 146 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Jarka/hustota/
• Słowacja / liczba wystąpień: 105 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=jarka&s=exact&c=R1c6&d=priezviska#
• Niemcy / liczba wystąpień: 80 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Norwegia / liczba wystąpień: 5 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Dania / liczba wystąpień: 3 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp

• por. np. DMNES: Jaromir
• por. np. DMNES: Jaroslav

• P. Złotkowski, Antroponimia historyczna mieszczan i chłopów Brańska i okolic w ujęciu statycznym i dynamicznym / rok: 2017
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nazwisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2011/ tom: I